جهنم جایگاه بدکاران و پرده دران محضر الهی است که در آیات قرآن و نیز روایات معصومین علیهم السلام در پاسخ بدی های انسان وعده داده شده است، آنچنان که خداوند متعال در آیات 21 و 22 سوره مبارکه نباء می فرماید: «دوزخ در كمين باشد؛ منزلگاهى براى سركشان».

 

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «بترسيد از آتشى كه ژرفايش بسيار است و گرمايش شديد و عذابش نو به نو. سرايى است كه در آن رحمتى نباشد و دعا و خواهشى در آن شنوده نشود و اندوهى در آن زدوده نگردد.»

 

حضرت علی (ع) می فرمایند: « بدانيد كه اين پوست نازك را ياراى آتش نيست؛ پس به خود رحم كنيد، شما در مصيبت ها و گرفتاري هاى دنيا آتش را آزموده ايد. آيا ديده ايد كه وقتى يكى از شما خارى به بدنش مى خلد، يا به زمين مى خورد و خونى مى شود و يا شن هاى داغ، پايش را مى سوزاند، چگونه بيتابى مى كند؟! پس، چگونه خواهد بود، اگر ميان دو لايه آتش، همبسترِ سنگ و همدمِ شيطان باشد؟!»

 

جالب آنکه روایات چرایی افتادن انسان در ورطه جهنم را نیز تصریح کرده اند. رسول خدا (ص) در این باره می فرمایند: «جهنم را درى است كه كسى از آن وارد نمى شود، مگر آن كه با معصيت خدا خشم خود را فرو نشانده است.»

 

 

 

همچنین حضرت رسول (ص) می فرمایند: «هر تندخوىِ خشنِ مغرورِ گردن فرازِ حريصِ خسيسِ بى خير، اهل دوزخ است و اهل بهشت ، مستضعفان بى پناهند.»

 

به تصریح آیات و روایات طعام و خوراک دوزخیان نیز بسیار دردناک و گزنده است آنچنان که خداوند متعال در آیات 6 و 7 سوره مبارکه غاشیه می فرماید: «براى دوزخيان خوراكى جز ضريع (خار خشك سمّى) نيست، كه نه چاق كند و نه گرسنگى را باز دارد».

 

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «ضريع چيزى است در دوزخ همانند خار، كه از [گياه] صبر زرد، تلخ تر است و از مردار، بدبوتر و از آتش، داغ تر. خداوند آن را «ضريع» ناميده است.»