در نخستین نگاه خیلی چیزها رخ میدهد: ما ارزیابی سریع و نیمه خودآگاهانهای را تنها بر اساس ظاهر و رفتار افراد انجام میدهیم و در بسیاری از تعاملات اجتماعی، مثل شریکی که برای خود انتخاب میکنیم، یا روابطی که در کار و دوستی داریم، اعتماد موضوعی بسیار مهم تلقی میشود. اگر چهرهی شما قابل اعتماد و وفادار به نظر برسد، مردم بیشتر دوست دارند با شما همکاری کنند، تبادل اطلاعات کنند، منابع را با شما سهیم شوند و خودشان را به عنوان یک همکار با استعداد به شما نشان دهند.
در همین ارتباط محققان با در دست داشتن عکس ۴۰ مرد و ۴۰ زن از ۲۳۸ دانشجو خواستند بر اساس میزان اعتماد، به این عکسها امتیاز دهند. طبق شواهد قبلی که ارتباط بین رنگ چشم را با عوامل روانشناختی و اجتماعی مانند شرم و برونگرایی نشان میداد، آنها در دو مرحله این تست را انجام دادند – یک مرحله که در آن عکس سوژهها را نشان داده و رنگ طبیعی چشمهای آنها را پوشاندند و در مرحلهی بعدی عکسها روتوش شده و سوژههایی که چشمهای قهوهای داشتند به سوژههایی با چشمهای آبی رنگ تبدیل شدند و برعکس.
در مرحلهی اول، محققان دریافتند که چشمهای قهوهای اعتماد بیشتری نسبت به چشمهای آبی به همراه دارد، بدون در نظر گرفتن این مسئله که آیا چشمها مال یک مرد هستند یا زن. رنگ چشم نسبت به حالت چهرهی مردان برتری داشت. از طرفی صورت مردانی با چشمهای قهوهای در قالب افرادی پنداشته شد که بیشتر میتوان به آنها اعتماد کرد چرا که بیانگر نوعی سازش اجتماعی-زیستی در آنها بوده که انگار میلیونها سال است در آنها وجود دارد.
(منبع: webmd)