در سال 1791، اولین رئیس‌جمهور آمریکا محل ساخت و طرح نهایی کاخ سفید را تأیید کرد. در سیزده اکتبر 1792، ساختمان پی‌ریزی شد و تعدادی از فراماسون‌ها ساخت‌وساز را آغاز کردند.

 

 

"جورج واشنگتن" که در سال 1797 دوران ریاست جمهوری‌اش به پایان رسید و در سال 1799 فوت کرد، هرگز فرصت زندگی در "کاخ ریاست جمهوری" را پیدا نکرد. در سال 1800، "جان آدامز" و همسرش به کاخ نیمه‌تمام نقل‌مکان کردند و اولین زوجی بودند که در این کاخ زندگی کردند.

 

 

 

 

بااینکه در مقایسه با کاخ‌های پهناور امروزی چندان برجسته به نظر نمی‌رسد، اما تا دوران پس از جنگ داخلی آمریکا، هنوز هم بزرگ‌ترین کاخ کشور بود. کاخ سفید 132 اتاق، 35 سرویس بهداشتی و 6 طبقه دارد. همچنین 412 درب، 147 پنجره، 28 شومینه، 8 راه‌پله و 3 آسانسور دارد.

 

 

 

 

 

 

در طول جنگ سال 1812، سربازان انگلیسی به کاخ سفید حمله کردند (در سال 1814) و در اقدامی تلافی‌جویانه (سربازان آمریکایی ساختمان‌های شهر یورک در انگلستان را به آتش می‌کشیدند) آن را به آتش کشیدند.

 

این آتش فضای داخلی و سقف کاخ را نابود کرد. رئیس‌جمهور "جیمز مدیسون" دستور بازسازی فوری کاخ را صادر کرد و طراح اصلی "جیمز هوبان" را فراخواند. بازسازی در سال 1817 پایان یافت و رئیس‌جمهور جدید "جیمز مونرو" در آن ساکن شد.

 

 

 

 

 

با اینکه کاخ سفید از سال 1800 مکان رسمی اقامت روسای جمهور آمریکا بود، اما تا سال 1901 نام رسمی نداشت. در این سال رئیس‌جمهور "تئودور روزولت" نام کاخ سفید را به آن داد.

 

 

 

 

در تاریخ 10 ژانویه 1917 و با ریاست جمهوری "وودرو ویلسون"، گروهی از زنان به نام "مأموران خاموش" اعتراض در برابر کاخ سفید را آغاز کردند. این گروه نماینده‌ای از "حزب ملی زنان" بودند و گفتند تا زمانی که به زنان حق رأی داده نشود، دست از اعتراض بر‌نمی‌دارند.

 

آن‌ها 6 روز در هفته و به مدت دو سال و نیم در مقابل کاخ سفید تجمع می‌کردند. در این دوران بارها و بارها با آن‌ها بدرفتاری شد و حتی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، اما بازهم به اعتراض خود ادامه دادند. تا اینکه در 4 ژوئن 1919 متمم 19H تصویب شد و زنان حق رأی پیدا کردند.

 

 

 

 

گفته می‌شود تعداد زیادی از رئیس‌جمهورها، بانوان اول، کارکنان و مهمانان در اتاق‌های کاخ "روح" دیده‌اند. روح "ابیگل آدامز" دیده‌شده که به سمت ضلع شرقی کاخ می‌رفته! بانوی اول "مری تاد لینکلن" به دوستانش گفته که "اندرو جکسون" را در حالتی عصبانی دیده که در سالن‌ها راه می‌رفته و ناسزا می‌گفته. البته مهم‌ترین شبح دیده‌شده "آبراهام لینکلن" است.

 

بانوان اول کولیج، جانسون و روزولت اعلام کردند شبح او را دیده‌اند. حتی گزارش‌شده نخست‌وزیر انگلیس "وینستون چرچیل" نیز در دوران اقامت در کاخ سفید در طول جنگ جهانی دوم، شبح لینکلن را دیده است.

 

 

 

 

 

البته بسیاری از روسای جمهور آمریکا حیوانات خانگی معمولی و رایج مانند سگ و گربه داشتند، اما تعدادی هم از حیوانات مزرعه پسند یا عجیب‌وغریب نگهداری می‌کردند. "جان اف کندی " حیواناتی مانند پرندگان، همستر، خرگوش، سگ، گربه و اسب را وارد کاخ سفید کرد.

 

"توماس جفرسون" دو توله خرس و "مارتین ون بورن" دو توله ببر داشت که از طرف سلطانِ عمان به او هدیه داده شده بود. کنگره رئیس‌جمهور را وادار کرد آن‌ها را به باغ‌وحش بفرستد. "ویلیام هنری هریسون" بز نر و یک گاو ماده داشت. "جیمز بوکانان" یک جفت عقاب سرسفید داشت. "گروور کلیولند" علاوه بر توله‌سگ، اسب و ماهی، در محوطه کاخ سفید مرغ هم نگهداری می‌کرد.

 

 

 

 

درست همانند هر کاخ تاریخی دیگری، کاخ سفید نیز به تعمیر و نگهداری مداوم نیاز دارد. اما برخلاف بسیاری از دیگر کاخ‌ها، برای رنگ‌آمیزی کاخ سفید به 570 گالن (حدود 3 تن) رنگ نیاز است.

 

 

 

 

در سال 2010، کارگران ساختمانی مشغول به کندن حفره‌ای بزرگ مقابل ضلع غربی کاخ شدند. این پروژه کاملاً محرمانه بود و در اطراف آن حصارهای بلند و سبزرنگ کشیده بودند. دو سال بعد، حصارها برداشته شد و حفره درست مثل روز اول سنگفرش شده بود.

 

گفته‌شده بود این پروژه برای تعمیر و به‌روزرسانی تأسیسات آب و برق در ضلع غربی بوده است. اما تردد کامیون‌های متعدد سوءظن بسیاری از شهروندان کنجکاو و تئوری پردازان توطئه را برانگیخت: آیا مرکز فرماندهی مخفی که طرحش اولین بار 50 سال پیش پیشنهاد شد، بالاخره اجرایی شده است؟

 

 

 

بااینکه معمولاً انتقال قدرت میان رئیس‌جمهور فعلی و منتخب مصالحت آمیز صورت می‌گیرد، اما موارد مخالفی نیز وجود داشته است. درحالی‌که برخی رئیس‌جمهورها از صحبت با رئیس‌جمهور منتخب خودداری کرده‌اند (سال 1932، انتقال قدرت از هوور به‌روزولت)، برخی دولت‌ها نیز به شوخی‌های بی‌ضرر متوسل شده‌اند. قبل از وارد شدن دولت "جورج دبلیو بوش" به کاخ سفید در سال 2001، کارکنان کلینتون حدود 20 هزار دلار به کاخ سفید آسیب زدند.

 

 آن‌ها حرف "W” را از نزدیک به 60 کیبورد کامپیوتر در کاخ جدا کردند و به دیوارها چسباندند. همچنین کارکنان کاخ دستگیره‌ی درب‌ها را جدا کردند، در کشوی میزها ماده‌ای چسبناک و لزج ریختند، و حدود 100 خط تلفن را بر روی یک شماره تنظیم کردند تا همگی باهم زنگ بخورند.

 

 

 

 

زمانی که رئیس‌جمهوری کاخ سفید را ترک می‌کند، کارکنانش نیز از آنجا می‌روند. رئیس‌جمهور جدید باید تقریباً 3300 شغل تمام‌وقت را پر کند که اصلاً کار راحتی نیست. تعداد افرادی که پاره‌وقت برای کاخ کار می‌کنند یا افرادی که توسط واحد اجرایی استخدام شده‌اند بسیار بیشتر از این تعداد می‌شود.

 

در دفتر ریاست جمهوری 500 نفر، در دفتر معاون رئیس‌جمهور حداقل 100 نفر، دفتر نظامی حدود 1300 نفر و دفتر مدیریت و بودجه نزدیک به 500 نفر کار می‌کنند. همچنین بیش از 500 مأمور سرویس مخفی و حدود 200 کارمند در امور حفاظت از رئیس‌جمهور مشغول به کار هستند.

 

 

 

 

یکی از جالب‌ترین اسرار در کاخ سفید، ناپدید شدن سنگ بنای اصلی است. تنها بیست‌وچهار ساعت پس از نصب آن در سال 1792، سنگ بنا به همراه لوح برنجی‌اش ناپدید شد. از آن زمان تاکنون کسی آن را ندیده است. فراماسون‌ها برداشتن سنگ را تکذیب کردند و رئیس‌جمهورهای زیادی ازجمله روزولت و ترومن تلاش کردند آن را بیابند؛ اما هیچ‌ یک موفق نشدند.