كمك به ديگران و انجام كارهاي خوب و مفيد در شما احساس اعتماد به نفس و شكست ناپذيري بيشتر ايجاد مي‌كند و در واقع سلامت شما را بهبود مي‌بخشد
به گزارش روزنامه‌ ديلي ميل، ديويد لويس ـ روانشناس دانشگاه سوزكز ـ در اين باره خاطرنشان كرد: توجه كردن به ديگران از ميزان استرس شما مي‌كاهد و بنابراين فرصت سلامتي را در شما افزايش مي‌دهد. ما به همه توصيه مي‌كنيم كه از همين حالا كمك كردن به ديگران را آغاز كنيد.
بر اساس اين گزارش، تاثيرات استرس روي بدن شامل سركوب كردن و تضعيف سيستم‌ ايمني بدن، بالا رفتن فشار خون و افزايش خطر حمله قلبي و سكته مغزي است.
شايد نتيجه اين تحقيقات در مورد جان راکفلر هم صادق باشد:
جان راکفلر معروف، يک ميليون دلار اوليه خود را در سي و سه سالگي جمع آوري کرده بود و در سن 43 سالگي شرکت "استاندارد اويل"را تاسيس کرد.اما در پنجاه و سه سالگي چگونه بود؟ نگراني او را احاطه کرده بود و غصه و فشار کار سلامتي اش را بکلي مختل ساخته بود.
راکفلر درآمدش در هفته يک ميليون دلار بود ولي نمي توانست بيش از دو دلار در هفته بخورد!شير و چند دانه بيسکويت تنها غذايي بود که مي توانست بخورد.چرا راکفلر به اين روز افتاده بود؟ نگراني ، غصه ، فشار خون و هيجانات زندگي که براي خودش بوجود آورده بود اورا در کنار پرتگاه مرگ قرار داده بود.
چهره راکفلر را در جواني هيچ چيز جز سود و زيان تاريک و روشن نمي ساخت او هنگامي که سود زيادي مي برد از شادي مي رقصيد و کلاهش را به هوا مي انداخت اما اگر ضرر مي کرد فورا بيمار مي شد. وقتي هم براي تفريح واستراحت نمي گذاشت وبه غير از پول در آوردن به چيز ديگري فکر نمي کرد.راکفلر در اوج شهرت ، در آن موقعي که از معادن او سيل طلا جاري بود مورد نفرت همگان قرار گرفت و هر روز نامه هايي پر از فحش و دشنام که از آن ها بوي خون به مشام مي آمد به او مي رسيد ودر بيشتر نامه ها او را تهديد به قتل مي کردند.وي براي حفظ جانش نگهباناني استخدام کرده بود که لحظه اي از او دور نمي شدند.ولي بي خوابي،سوءهاضمه و ريختن موهايش و تمام آثار نگراني چيزهايي نبود که بتوان آن را ناديده گرفت. در آخر کار پزشکان حقيقت تلخي را بر او آشکار کرده و خاطرنشان ساختند که بايد از بين پول و نگراني و حيات يکي را انتخاب کند يا بايد استراحت کند يا بميرد.راکفلر اين بار استراحت را برگزيد ولي در آن موقع نگراني تقريبا او را از پاي در آورده و سلامتش را مختل ساخته بود.
هنگامي که پزشکان براي نجات او دست بکار شدند، سه دستور به او دادند و راکفلر تا آخر عمر به دقت آن ها را اجرا مي کرد واين دستورها به اين قرار بود:
1- از نگراني بپرهيز و تحت هيچ شرايطي خود را گرفتار نگراني نساز.
2- استراحت کن و ورزش هاي سبک انجام بده.
3- مواظب غذاي خود باش و قبل از اين که سير شوي دست از غذا بکش.
راکفلر دستورات را بکار برد. او کاملا استراحت مي کرد. از سويي او بازي گلف را فرا گرفت و به باغباني علاقمند شد وبا همسايگان و آشنايان شروع به رفت و آمد کرد وکار مهمتري که انجام مي داد اين بود که عوض فکر کردن درباره اينکه چگونه مي توان پول بيشتري به دست آورد مدتي از وقت خود را صرف رفاه و آسودگي ديگران مي کرد.از اين به بعد راکفلر شروع به خرج کردن و بذل و بخشش کرد.
يک موقع به او خبر دادند که مدرسه کوچکي در کنا درياچه ميشيگان به علت کمبود درآمد نمي تواند قرض هاي خود را بپردازد و در شرف تعطيلي است.راکفلر فورا ميليون ها دلار در اين راه صرف کرد و بناي باشکوهي بجاي اين مدرسه کوچک بر پا ساخت که امروز بنام" دانشگاه ميشيگان" معروف است اما راکفلر در چه حالي بود؟ بله او ديگر راکفلر سابق نبود،مردي شاد بود و اخلاقش عوض شده بود ونگران نمي شد و وقتي که با شکست روبرو مي شد دست از خواب برنمي داشت.
بله راکفلر با تمام زجرهايي که کشيد توانست با عوض کردن تفکر و تجديد نظر در اخلاقش بر نگراني و مريضي هاي خود غلبه کند بطوري که،او در 53 سالگي مشرف به مرگ بود ولي با اين حال 98 سال عمر کرد.